ที่มาของสำนวนไทย "พูดเป็นต่อยหอย"
คำว่า ต่อยหอย ประกอบด้วยคำว่า ต่อย กับ หอย
คำว่า ต่อย หมายถึง เอาของแข็งหรือของหนักเคาะ ตีหรือทุบสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้แตกหรือหลุดออกเช่น ต่อยหิน ต่อยมะพร้าว ต่อยมะขวิด
”ต่อยหอย” เป็นสำนวนหนึ่งในภาษาไทย หมายถึง พูดฉอด ๆ, พูดไม่หยุดปากสำนวนนี้มาจากการต่อยหอยเช่นหอยนางรมที่เกาะอยู่ตามหินวิธีการต่อยเอาหอยนางรมออกมานั้น ทำได้โดยใช้ค้อนเล็ก ๆ เคาะให้เปลือกแตกออกเพื่อเอาตัวหอยที่อยู่ข้างใน เสียงค้อนกระทบเปลือกหอยจะดังอยู่เรื่อย ๆผู้ที่พูดไม่หยุดจึงเปรียบว่า พูดอย่างกับต่อยหอย หรือ “พูดเป็นต่อยหอย”
คำว่า ต่อย หมายถึง เอาของแข็งหรือของหนักเคาะ ตีหรือทุบสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้แตกหรือหลุดออกเช่น ต่อยหิน ต่อยมะพร้าว ต่อยมะขวิด
”ต่อยหอย” เป็นสำนวนหนึ่งในภาษาไทย หมายถึง พูดฉอด ๆ, พูดไม่หยุดปากสำนวนนี้มาจากการต่อยหอยเช่นหอยนางรมที่เกาะอยู่ตามหินวิธีการต่อยเอาหอยนางรมออกมานั้น ทำได้โดยใช้ค้อนเล็ก ๆ เคาะให้เปลือกแตกออกเพื่อเอาตัวหอยที่อยู่ข้างใน เสียงค้อนกระทบเปลือกหอยจะดังอยู่เรื่อย ๆผู้ที่พูดไม่หยุดจึงเปรียบว่า พูดอย่างกับต่อยหอย หรือ “พูดเป็นต่อยหอย”
หอยสังข์
เป็นหอยที่มีเปลือกหนา หนัก หากินอาหารอยู่ตามพื้นทรายปนเลนชายป่าเลนต่อเขตทะเล เนื้อหวานอร่อย จึงมีผู้จับไปเป็นอาหารคราวละมากๆ
หอยน้ำพริก
พบตามกิ่งไม้ ก้อนหินตามป่าไม้ชายเลน พวกมันอาศัยกินตะไคร่น้ำท่งอกงามอยู่ตามธรรมชาติ และเป็นอาหารของชาวบ้านริมทะเล
พบตามกิ่งไม้ ก้อนหินตามป่าไม้ชายเลน พวกมันอาศัยกินตะไคร่น้ำท่งอกงามอยู่ตามธรรมชาติ และเป็นอาหารของชาวบ้านริมทะเล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น